Po informacji na temat kredytu indeksowanego czas na podstawy prawne roszczeń związanych z kredytem denominowanym. Tego rodzaju produkty oferowały m. in. PKO BP, Nordea, Deutsche Bank, Raiffeisen oraz BGŻ.
Kredyt denominowany opiera się na konstrukcji, w świetle której kwota kredytu wyrażona jest w walucie obcej, natomiast jej wypłata następuje już w walucie polskiej. W tym wypadku mierniki wskazane w klauzuli przeliczeniowej decydują o rzeczywistej ilości środków pieniężnych jakie trafiają do kredytobiorcy. Istotnym jest, że w świetle przepisów ustawy – prawo bankowe, to pozostawienie do dyspozycji kredytobiorcy określonej kwoty środków pieniężnych, stanowi element zobowiązania banku w umowie kredytu.
Przyjęta przez banki konstrukcja, która w orzecznictwie wprost określana jest jako kontrowersyjna[1], w mojej ocenie pozwala na formułowanie zarzutów w zakresie ważności umowy. Podstawą ku temu jest m. in. sprzeczność z bezwzględnie obowiązującą regulacją ustawy – prawo bankowe, treść normy art. 358 Kodeksu cywilnego w brzmieniu obowiązującym przed 24 stycznia 2009 roku, czy abuzywność klauzul przeliczeniowych.
Jaki skutek będzie miało uznanie umowy za nieważną? W takim wypadku sytuacja stron winna zostać określona, tak jakby umowa nigdy nie została zawarta. Strony zwracają sobie wzajemnie świadczenia. Kredytobiorca uprawniony jest do żądania zwrotu nie tylko uiszczonych rat kredytu, ale również prowizji, opłat za aneksy, opłat tytułem zabezpieczenia uiszczonych na rzecz banku. Jednocześnie bank będzie uprawniony do żądania zwrotu kwoty udzielonego kredytu. Wskazane roszczenia należy rozważyć z uwzględnieniem przepisów prawa cywilnego, szczególnie w zakresie możliwości potrącenia i przedawnienia roszczeń.
Zróżnicowanie umów o tzw. kredyt denominowany, oraz sytuacji poszczególnych kredytobiorców nie pozwala na określenie jednej prawidłowej drogi postępowania z tego typu umowami. Jeżeli chcesz poznać swoje możliwość, zapraszam do kontaktu.
[1] Tak m. in. Sąd Okręgowy Warszawa – Praga, wyrok z dnia 2 grudnia 2016 roku, sygn. III C 75/16.
Doradzam osobom kwestionującym prawidłowość działań instytucji finansowych, w tym posiadającym kredyty hipoteczne powiązane z walutą obcą. Prowadzę działania przedsądowe oraz postępowania indywidualne przeciwko bankom sprzedającym produkty tj. kredyty denominowane, czy indeksowane do waluty obcej.